Deze week was er weer therapie.
Mijn standaard reacties zijn eigenlijk ontwijkend/vermijdend omdat ik weet dat hetgeen we moeten gaan bespreken om uit de misère te komen praten over hetgeen gebeurd is inhoud.
Deze week was niet anders dan andere weken daarin en ik vermeed al snel het onderwerp omdat ik het te lastig vind.
Uiteindelijk gaf mijn therapeute me een boekje met een proclamatie van Neil T. Anderson en vroeg me of ik de wil had om dit uit te spreken.
Inhoudelijk ging het erover dat de satanische verbonden die gesloten zijn tijdens het misbruik verbroken werden en dat ik mij verbonden heb met Christus Jezus, de Zoon van God.
Het hardop uitspreken van een gebed of proclamatie in bijzijn van iemand anders vind ik erg moeilijk en geeft enorme blokkeringen, het lukt gewoon echt niet.
Uiteindelijk is mijn therapeute de ruimte uitgegaan en heb ik deze proclamatie in Gods tegenwoordigheid mogen uitspreken als een teken dat ik vrij wil zijn van de gebondenheden die mij in de greep hielden.
Nadat ik het uitgesproken had, werd ik even stil en had het gevoel het huilen even niet meer tegen te kunnen houden.
De dam leek even een lek te hebben.
Na een ruime minuut(denk ik) hield het huilen met moeite op, mijn ogen waren nog nat en ik bleef maar vegen om de tranen weg te vegen.
Hierna riep ik mijn therapeute en vertelde kort wat er gebeurd was.
Na het gebed en de proclamatie werd mijn hoofd helderder, had ik lichte hoofdpijn van de veranderingen en ervoer licht en ademruimte om me heen.
Ik merk nu alleen wel dat ik behoorlijk veel spanning in mijn spieren heb zitten en dan voornamelijk in mijn schouders en nek die pijn doen van de spanning erin.
De tramadol lijkt weinig zin te hebben hiervoor, maar misschien werkt morgen een goed warme douche wel even erop...
Ik wil je even laten weten dat ik wat posts gelezen heb... ik zou een arm om je heen willen slaan en je zeggen dat God om jou! geeft..Niet vergeten. En ook al voel je dat niet... ook voor jou is het Pasen geworden. De dood én het verderf is definitief overwonnen. Weet dat met je verstand als je gevoel de hemel van koper laat zijn.
BeantwoordenVerwijderenGod is een heelmeester... het komt goed. Het ís goed. Ook voor jou.
Dank je wel voor je steun.
BeantwoordenVerwijderenSoms heb je die arm om je heen nodig om te merken dat er mensen met je meeleven.
Ik voel me ook absoluut niet meer alleen, sinds ik heb gemerkt hoe sterk mijn relaties met mensen geworden is nadat ik openheid heb gegeven over het misbruik zoals het werkelijk ligt.
Dat God om mij persoonlijk geeft, hoe klein ik ook in het universum ben, geeft mij aan dat God een bedoeling heeft met elk mens dat Hij geschapen heeft.
Vaak hoef ik maar om God te roepen/vragen en Hij reageert al door zijn aanwezigheid in mijn leven.
Soms door de geur van mirre, soms door een beeld, soms door een arm om me heen.
Ik houd mij ook vast aan het feit dat Hij ons niet in de steek laat, ook niet als wij Hem niet ervaren of die koperen hemel ervaren.
Het stuk over pasen(en andere christelijke feestdagen) is erg beladen voor me.
Het satanisme draait alle christelijke om; de doop is dan dopen in bloed en avondmaal is dan het drinken van bloed en kannibalisme.