Crisismanagment

Al een poosje zit ik te bedenken wat ik kan vertellen over ons leven van de laatste tijd.
Er is in korte tijd heel veel gebeurd wat nauwelijks te benoemen is, nauwelijks te verwerken is en wat voor mijzelf, mijn vriendenkring, mijn therapeuten en mijn voorganger een behoorlijke belasting is geweest en deels nog altijd is.
Een aantal vriendschappen is veranderd, mensen op wie ik dacht te kunnen vertrouwen in hun vriendschap voor mij bleken geen vriendschap te hebben en juist afstand te creëren en mensen waarvan ik die vriendschap veel minder had verwacht zijn juist heel dicht bij me komen te staan.
Zo heb ik door een behoorlijk zware crisis 2 weken bij een vriendin gelogeerd als vervanging van een psychiatrische opname.
Er is toen ik na die 2 weken thuiskwam behoorlijk intensieve zorg ingezet vanuit de GGZ om te voorkomen dat er een opname nodig was toen ik weer thuis kwam te zitten.
Het voelde goed om te merken dat er in no-time ineens allerlei hulp geregeld kon worden toen het werkelijk noodzakelijk was.
Na een paar weken deze hulp te hebben gehad is dit afgebouwd en gestopt en bleek ik de dingen toch behoorlijk goed op de rails te hebben staan.

We zouden in therapie na een poosje, mede doordat ik behoorlijk veel last van herbelevingen had en erg slecht sliep, EMDR gaan inzetten als therapievorm.
Ik heb aangegeven dat ik de crisishulpverlening afgesloten moest hebben voor ik aan EMDR zou kunnen beginnen omdat dit teveel drukte en onrust zou geven als alles nog zo instabiel was.
Omdat we binnenkort weer naar de tandarts moeten heb ik ervoor gekozen om niet met een stukje psychotrauma aan de slag te gaan, maar juist met een fobie omdat dit dringender was voor mijn gevoel.
De herbelevingen en de nachtmerries heb ik al jaren dus een week meer of minder maakt dan voor mij niet zoveel uit.

De afgelopen weken ben ik met regelmaat lichamelijk ziek geworden en moest ik echt rust nemen om weer beter te worden.
Ik klaag al jarenlang over vermoeidheid, over het gevoel overbelast te zijn, maar pas nu is vermoeidheid een dermate groot probleem dat het lichamelijk klachten erbij geeft.
Dan is het koorts en een luchtweginfectie, dan is het buikgriep en gisteravond viel ik flauw toen ik oververmoeid was en behoorlijke pijn in mijn schouders en nek had, maar welke ik weer eens veel te laat pas voelde.
Een vriendin hielp me uiteindelijk dan wel door te masseren, maar het had nooit zo moeten zijn dat ik flauwgeviel in de eerste plaats.
Zo blijkt maar weer hoe slecht je je eigen lijf zijn signalen herkent en ingrijpt als ze aanwezig zijn.
Donderdag moet ik naar de huisarts toe en ik ben van plan om in elk geval te laten regelen dat er een bloedonderzoek gedaan word om uit te sluiten dat er iets mis is.